Żywioły i tradycje


Na pewno też zetknęliście się z różnymi tradycjami na poszczególnych kontynentach, na pewno oglądaliście czy to na jakiś filmach, czy słuchaliście opowiadań podróżników, którzy mówili o klimacie, strojach, klimacie tam panującym, kulturze i tradycji. Tradycje te rzecz jasna również dotyczą żywiołów! Istnieją tak właściwie różne żywioły, które  wyróżniają różne żywioły, np. chińska która wymienia drewno i metal zamiast powietrza.

 


Tradycja europejska współczesna


Magia żywiołów oparta jest o cztery elementy pierwotne, występujące na ziemi. Ujęcie wywodzi się z filozoficznych rozważań starożytnych Hellenów nad strukturą świata. Ma swoje korzenie w świecie helleńskim, gdzie właśnie ukształtowały się podstawowe 4 żywioły. Europejskie pojęcie żywiołu (elementu, pierwiastka) powstało w starożytności i zostało przejęte przez średniowiecze. W tradycji europejskiej, ze wzg. na politeistyczny charakter wierzeń, zakładano istnienie piątek elementu, czyli eteru (kwintesencji). Który właśnie był budulcem ciał niebieskich. Żywioły: powietrze, woda, ogień i ziemia.

 


Tradycja Chińska


Jest to najciekawsza i najbardziej złożona tradycją. Właśnie ona zakłada istnienie pięciu żywiołów ułożonych w krąg i pentagram. Wśród trzech podstawowych, dołączono także metal i drewno. Jest to najstarszy żywioł w historii (ok. XV w. p.n.e.). Wewnątrz znajduje się pentagram, który przestawia cykl niszczenia, a zewnątrz strzałki to cykl tworzenia.

 

Żywioły układają się w dwa cykle:

- Woda potrafi zgasić ogień

- Ogień niszczy metal – w taki sposób, że topi się go pod wpływem gorąca → ognia. Wszystko dzieje się w skutek wysokiej temperatury. Może również dochodzić do sublimacji. Wyniku wszystkiego metal traci swoją stałą postać.

- Metal tnie drzewa (drewno) – drewno wrasta w ziemię pozbawiając ją drogocennych minerałów.

 - Ziemia osusza wodę – absorbując ją.

 

Jak to wygląda schematycznie?



Tradycja Japońska


Chińska klasyfikację odrzucono w Japonii. Jednak Japończycy także uznają pięć żywiołów, ale są to:

 

 

powietrze/wiatr (風, fū lub kaze)

ogień (火, ka lub hi)

woda (水, sui lub mizu)

ziemia (地, chi (czasem ji) lub tsuchi)

pustka/niebo (空, kū lub sora)

 

Znaki mają czytanie sinojapońskie i rdzennie japońskie.

 

Wyróżniamy dwa cykle żywiołów: cykl główny i wewnętrzny.

 

Cykl główny to wszelkie przemiany zachodzące pomiędzy różnymi żywiołami. Np. ogień-woda, powietrze-ziemia itd.

 

Cykl wewnętrzny to wszystkie przemiany zachodzące wewnątrz jednego żywiołu, jak np. zmiany skupienia wody lub zamrażanie ognia. Na tych dwóch żywiołach się skupimy, ponieważ mają one dość jednolitą strukturę i wszystkie ich przemiany należeć będą do transmutacji prostej. Ziemia i powietrze to mieszaniny różnych substancji, więc każda ingerencja w ich strukturę jest transmutacją złożoną, o której jeszcze się nie uczyliśmy. Przemiany takie są trudne dla adeptów sztuk magicznych.